خبرنامه وب سایت:
مطابق با آییننامه بهداشت محیط[۴] مصوب مورخه ۱۳۷۱/۴/۲۴ هیئت دولت جمهوری اسلامی ایران و همچنین آییننامه اجرایی قانون اصلاح ماده ۱۳ قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی مصوب ۱۳۹۲/۳/۱۸ تعریف[۵] «بهداشت محیط» عبارت است از کنترل عواملی از محیط زندگی که به گونهای روی سلامت جسمی، روانی و اجتماعی انسان تأثیر میگذارند.[۶] در این تعریف به مجموعهای از آب و هوا و خاک و روابط بین آنها و کلیه موجودات زنده «محیط» میگویند.[۷] بهطور کلی محیط به مجموعهای از عوامل و شرایط خارجی و تأثیرات وارده ناشی از آنها بر زندگی یک موجود اطلاق میگردد.[۲] و یا به عبارتی دیگری توازن و تطابقی که باید میان انسان و محیط زیست او وجود داشته باشد تا موجبات بهزیستی جسمی روانی و اجتماعی برای او فراهم شود و پیشگیری از بیماریها بوسیله کنترل و از بین بردن عوامل محیطی که در انتقال و برقراری بیماری مؤثر هستند مورد نظر است.[۳]
تعریف بهداشت محیط توسط سازمان بهداشت جهانی:
جنبههایی از سلامت انسانها و بیماریها که بوسیله عوامل محیطی مشخص میشوند. همچنین به تئوری و ارزیابی و کنترل عوامل محیطی، اشاره دارد که میتوانند بالقوه روی بهداشت و سلامت تأثیر بگذارند.
تعریف بهداشت محیط که توسط سازمان WHO در اروپا استفاده میشود شامل هر دو اثرات مستقیم پاتولوژیک مواد شیمیایی، تشعشعی و برخی از عوامل بیولوژیکی و اثرات آنها (اغلب غیرمستقیم) بر روی سلامت و رفاه جسمی، روانی، اجتماعی و محیط فرهنگی، شامل مسکن، توسعه شهری، زمین مورد استفاده و حمل و نقل میباشد.
تعریف بهداشت محیط توسط سازمان بهداشت جهانی:
ابزار انجام سیاستهای بهداشت محیط، نظارت و کنترل فعالیتها میباشد. همچنین، آنها این نقشها را با ترویج بهبود بخشیدن به پارامترهای محیطی و تشویق استفاده از فناوری و رفتارهای سازگار با محیط زیست، انجام میدهند. آنها پیشرو در توسعه و سیاستهای جدید میباشند.
پزشکی محیط زیست به عنوان یک شاخه از پزشکی میدان وسیع تری از بهداشت محیط را در نظر میگیرد. این اصطلاحات بطور کامل مشخص نشدهاند و در بسیاری از کشورهای اروپایی آنها را به جای یکدیگر استفاده میکنند.
منبع:wikipedia